ap. Paweł
Ap. 329 – od poł. (Hbr 11, 24–26, 32–12,2)
>>Perykopa 330.
Rozdział 11.
Perykopa:
24. Dzięki wierze *Mojżesz, gdy dorósł, nie chciał uchodzić za syna córki faraona.
25. Wolał raczej cierpieć z ludem Bożym, aniżeli korzystać z przemijających owoców grzechu.
26. Znoszenie zelżywości dla Pomazańca (Izraela) uważał za większe bogactwo niż wszystkie skarby Egiptu, bo myślał o czekającej go nagrodzie.
Przestąp [czytając Apostoł] niedzieli pierwszej [Wielkiego Postu].
Czytaj [Apostoł] poniedziałku:
27. Dzięki wierze opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; okazał taką wytrwałość, jakby widział Niewidzialnego.
28. Dzięki wierze urządził paschę i pomazanie krwią, aby niszczyciel nie tknął ich pierworodnych.
29. Dzięki wierze przeszli Morze Czerwone jak po suchej ziemi, próbujących tego samego Egipcjan pochłonęły fale.
30. Dzięki wierze (oblegających) upadły mury Jerycha, okrążane siedem dni.
31. Dzięki wierze nierządna Rahab nie zginęła razem ze stawiającymi opór, bo życzliwie przyjęła wywiadowców.
Koniec poniedziałku.
Czytaj [Apostoł] niedzieli pierwszej [Wielkiego Postu], i Ojców:
32. Cóż bym jeszcze powiedział? Zabrakłoby mi czasu, gdybym miał opowiadać o Gedeonie, Baraku, Samsonie, Jeftem czy Dawidzie i Samuelu oraz prorokach.
Perykopa 330.:
33. Oni dzięki swej wierze zwalczyli królestwa, szerzyli sprawiedliwość, dostąpili skutków obietnic, zamknęli paszczę lwów,
34. zwyciężyli się ognia, uniknęli ostrza miecza, podnieśli się z choroby, okazali waleczność w boju, rozbili szyki wrogów,
35. kobiety otrzymały swoich zmarłych przywróconych życiu. Inni natomiast, nie przyjąwszy ofiarowanej im wolności, byli łamani kołem, aby osiągnąć większe dobro – zmartwychwstanie.
36. Jeszcze inni zaznali szyderstw i chłosty a także kajdan i więzienia,
37. byli kamienowani, przecinani piłą, ginęli od miecza, okryci skórami owiec i kozłów tułali się, cierpieli niedostatek, udrękę i poniewierkę.
38. Świat nie był ich wart! Błąkali się po pustkowiach, po górach, jaskiniach i rozpadlinach ziemi.
39. I to ci wszyscy, chociaż godni uznania dla swej wiary, nie doczekali się spełnienia obietnicy.
40. Bóg zatroszczył się dla nas o coś lepszego, nie chciał, by oni bez nas osiągnęli doskonałość.
Koniec świętych Ojców.
Rozdział 12.
1. Dlatego też i my, otoczeni tak wielkim zastępem świadków, zrzuciwszy z siebie wszystko, co krępuje swobodę ruchów, a zwłaszcza obciążający nas grzech, biegnijmy wytrwale do czekającej nas walki.
2. Spoglądajmy na Jezusa, który wprowadził nas na drogę wiary i przewodzi na niej aż do końca,
Koniec wszystkich świętych, i Ortodoksji.
który wolał raczej przyjąć krzyż aniżeli ofiarowaną Mu radość, nie lękał się niesławy i zasiadł na tronie po prawicy Boga.
_______________________________
Niedziela pierwsza [Wielkiego] Postu, [Triumfu] Ortodoksji: Bracia, dzięki wierze*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
