6. Gdy zaś *Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego,

7. podeszła do Niego kobieta mająca flakon drogocennego olejku i wylała Mu na głowę, gdy spoczywał przy stole.

8. Widząc to, uczniowie oburzyli się, mówiąc: – Po co ta strata?

9. Można byłoby to dobrze sprzedać i [pieniądze] rozdać ubogim.

10. Wiedząc o tym, Jezus rzekł im: – Czemu zasmucacie kobietę? Dobry uczynek spełniła wobec mnie.

11. Biednych przecież zawsze macie pośród siebie, mnie zaś nie zawsze macie.

12. Wylewając bowiem ten olejek na moje ciało, przygotowała mnie do pogrzebu.

13. Amen, mówię wam, gdziekolwiek po całym świecie będzie zwiastowana ta Ewangelia, będzie się opowiadało i o tym, co ona uczyniła, na jej pamiątkę.

14. Wówczas jeden z Dwunastu zwany Judaszem Iskariotą, poszedł do arcykapłanów

15. i rzekł: – Co chcecie mi dać, a ja wam Go wydam? Oni zaś dać mu trzydzieści srebrników.

16. I odtąd szukał sposobnego czasu, aby Go wydać.