1. To powiedział Jezus i wzniósłszy *oczy swe ku niebu, rzekł: – Ojcze, godzina nadeszła. Uwielbij swego Syna, aby Syn Ciebie uwielbił

2. i aby wszystkiemu, co mu dałeś, dał życie wieczne, wedle władzy, którą mu dałeś nad wszelkim ciałem.

3. Tym zaś jest życie wieczne: aby poznali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga, i tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.

4. Ja uwielbiłem Cię na ziemi, dokonawszy dzieła, które mi powierzyłeś, abym je wykonał.

5. A teraz uwielbij mnie Ty, Ojcze, u siebie, tą chwałą, którą miałem u Ciebie, nim świat zaistniał.

6. Twoje imię objawiłem ludziom, których mi dałeś ze świata; byli Twoi, a Ty mi ich dałeś i Słowa Twego strzegli.

7. Teraz poznali, że wszystko, co mi dałeś, jest od Ciebie;

8. albowiem Słowa, które mi dałeś, dałem im, a oni przyjęli i poznali prawdziwie, że od Ciebie przyszedłem, i uwierzyli, że to Ty mnie wysłałeś.

9. Ja proszę za nimi; nie za świat proszę, ale za tych, których mi dałeś, bo Twoimi są.

10. I wszystko moje Twoim jest, a Twoje – moim, i w nich jestem uwielbiony.

11. Już nie jestem na świecie, lecz oni są na świecie, ja zaś idę do Ciebie. Ojcze Święty, ustrzeż w imię Twoje tych, których mi dałeś, aby byli jedno jak my.

12. Gdy byłem z nimi, strzegłem w Twoje imię tych, których mi dałeś, i ochroniłem, i nikogo z nich nie straciłem, prócz syna zatracenia – aby się Pismo wypełniło.

13. Teraz zaś idę do Ciebie i mówię to na świecie, aby w nich radość moja była zupełna.