5. Gdy zaś wszedł *do Kafarnaum, przyszedł do Niego setnik prosząc Go

6. i mówiąc: – Panie, sługa mój młody, powalony w domu paraliżem, męczy się okrutnie.

7. Mówi mu: – Przyjdę go uzdrowić.

8. Odpowiadając, setnik rzekł: – Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko Słowo, a będzie uzdrowiony sługa mój.

9. I ja bowiem, człowiek pod władzą, mam pod sobą żołnierzy i mówię temu: – idź – i idzie, a innemu: – przyjdź – i przychodzi. I słudze memu: – czyń to – i czyni.

10. Usłyszawszy to, Jezus zdziwił się i rzekł do tych, którzy za Nim szli: – Amen, mówię wam, u nikogo w Izraelu takiej wiary nie znalazłem.

11. Mówię zaś wam, że wielu ze wschodu i z zachodu przyjdzie i spocznie z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w Królestwie Niebios.

12. Synowie zaś Królestwa wyrzuceni będą do ciemności zewnętrznej. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.

13. I rzekł Jezus do setnika: – Idź, jak uwierzyłeś, tak niech ci się stanie. I sługa [jego] młody został o tej godzinie uzdrowiony.