12. Naszą chlubą *jest świadectwo naszego sumienia o tym, że kierowaliśmy się w świecie, a tym bardziej wobec was, prostotą i szczerością otrzymaną od Boga. Nie kierowaliśmy się mądrością naturalną, lecz łaską Bożą.

13. Nie piszemy wam o niczym innym, jak tylko o tym, co czytacie i co rozumiecie, a mam nadzieję, że do końca życia będziecie to rozumieć.

14. Zresztą częściowo już nas zrozumieliście, a mianowicie to, że w dniu przyjścia Pana Jezusa będziemy się chlubić wami, a wy nami,

15. Z tą ufnością postanowiłem już wcześniej do was przybyć, abyście po raz drugi dostąpili łaski.

16. Od was zamierzałem wyruszyć do Macedonii i z Macedonii znowu przybyć do was, abyście wyprawili mnie do Judei.

17. Czy mając taki zamiar postąpiłem lekkomyślnie? Albo czy powziąwszy takie postanowienie kierowałem się czysto ludzkimi względami? Czy u mnie "tak, tak" znaczy równocześnie "nie, nie"?

18. Przysięgam na wierność Boga, że słowo, które do was kieruję, nie zawiera jednocześnie "tak" i "nie".

19. Syn Boży, Jezus Chrystus, którego głosiliśmy wam – to znaczy ja, Sylwan i Tymoteusz – nie był równocześnie "tak" i "nie". W Nim było tylko "tak",

20. ponieważ ile tylko było obietnic Bożych, wszystkie w Nim się wypełniły. Dlatego przez Niego wypowiadamy "Amen" na chwałę Bogu.

Koniec piątku.

_______________________________