25. A oto pewien znawca Prawa wystąpił *i chcąc poddać Go próbie, rzekł: – Nauczycielu, co powinienem uczynić, aby otrzymać udział [w] życiu wiecznym?

26. On zaś powiedział do niego: – W Prawie co jest napisane? Co czytasz?

27. On zaś odpowiadając, rzekł: – Będziesz miłował Pana, Boga twego, z całego serca twego i całą duszą twoją, i całą mocą twoją, i całą myślą twoją, a bliźniego twego jak samego siebie.

28. Odrzekł mu: – Prawidłowo odpowiedziałeś, czyń to, a żyć będziesz.

29. On zaś chcąc siebie usprawiedliwić, powiedział do Jezusa: – A kto jest bliźnim moim?

30. A Jezus podjął to pytanie: – Pewien człowiek zstępował z Jeruzalem do Jerycha i wpadł między zbójców. Ci obdarli go i pobiwszy, poszli sobie, zostawiając go półumarłego.

31. Kapłan pewien przypadkowo schodził tą drogą i zobaczywszy go, ominął.

32. Podobnie i lewita, który znalazł się na tym miejscu, popatrzył i ominął go.

33. Pewien natomiast podróżny, Samarytanin, przechodząc koło niego i zobaczywszy go, wzruszony ulitował się.

34. I przystąpiwszy, przewiązał mu rany, polewając oliwą i winem; posadziwszy go zaś na swoje juczne zwierzę, przewiózł do gospody i otoczył go troską.

35. Nazajutrz wydobywszy dwa denary, wręczył je właścicielowi gospody i rzekł: – Opiekuj się nim, a gdybyś wydał coś więcej, ja oddam ci, wracając.

36. Który z tych trzech, według ciebie, postąpił jak z bliźnim wobec tego, który wpadł między zbójców?

37. Odrzekł: – Ten, który postąpił wobec niego miłosiernie. Powiedział mu Jezus: – Idź i ty czyń podobnie.