Ludzie wierzący wyznają Pana Naszego Jezusa Chrystusa, wyznają go jako Syna Bożego , swojego Zbawiciela który przyszedł na świat dzięki niepojętej miłości Bożej: „Aby każdy kto weń wierzy, nie zginął, ale miał żywot wieczny” (J 3, 15). 

Syn Boży przeszedł na świat, aby zwyciężyć grzech - zło, które ma zgubne skutki, z których najcięższym jest śmierć. 

Chrystus wziął na siebie grzechy całej ludzkości, zanurzając się w wodach jordańskich. Z Jordanu poniósł ten ciężar poprzez wszystkie dni swojej ziemskiej posługi. Na tej drodze Chrystus nie tylko przelał Swoją Krew, aby wypełnić misję Pokutnika, ale i odczuł na sobie tę śmierć, którą powinien przezwyciężyć. Chociaż na ziemi, oczywiście, umieranie nie zostało powstrzymane, i nie zostanie powstrzymane, to jednak na ziemi nie ma już śmierci. Śmierć po heroizmie pokuty i wszech-zwycięskiego Zmartwychwstania Chrystusa to już nie śmierć, lecz zaśnięcie, spoczynek, sen do pewnego czasu, do błogosławionego momentu, kiedy Pan nie tylko nieśmiertelną duszę, ale i ciało oddane ziemi (ponieważ z ziemi zostało wzięte) wskrzesi do nowego, wiecznego bytu. 

Świętu, które obchodzimy 19 stycznia (6 stycznia według starego stylu) Święta Cerkiew nadaje trzy nazwy: Chrzest Pański, Objawienie Pańskie i Oświecenie. Chrystus, który był bezgrzeszny, ze względu na grzechy ludzkości przyjmuje Chrzest w jordańskich wodach, aby w ten sposób zapoczątkować chrzest w imię Trójcy Świętej każdego człowieka w celu odpuszczenia mu grzechów i pojednania go z Bogiem. 

Sam Chrzest Pański wyjaśnia inną nazwę święta – Objawienie Pańskie: Ojciec Niebiański mówi o Ochrzczonym, jak o Synu Bożym, Syn Boży chrzci się w wodach jordańskich, Duch Święty pod postacią gołębia schodzi na Chrzczonego. W ten sposób ukazują Siebie światu. Objawia się Życiodajna Trójca – Ojciec, Syn i Duch Święty: Ojciec, który nas stworzył, nasz Zbawiciel – Syn Boży i prawdziwy Duch Święty, który zawsze nas oświeca. Światu ukazało się Objawienie Pańskie. Tego dnia objawiła się Trójca Święta. W cerkiewnej modlitwie, opiewającej to wydarzenie śpiewa się o tym, że „objawiła się chwała Trójcy Świętej” (troparion Chrztu Pańskiego). Z tego powodu to święto jest nazywane Objawieniem Pańskim. 

Oprócz nazwy Chrzest Pański i Objawienie, Święta Cerkiew to wydarzenie nazywa Oświeceniem. Przez Chrzest Pański zostaliśmy oświeceni światłem Trójcy Świętej. Dzięki temu jesteśmy w stanie pojąć niezbadanego Boga, poznać świat niebiański i ziemski, zrozumieć, że istnieje wola Boża dotycząca nas, ludzi, i że ona jest opatrznościowa i dobra. 

Jesteśmy szczęśliwi, że Zbawiciel darował nam Boskie Oświecenie, które trwa nieustannie. Ono pojawiło się nie tylko 2000 lat temu nad Jordanem]. Ono żyje każdego dnia i w każdej godzinie, w każdym święcie, w Cerkwi Chrystusowej, w Świętych Sakramentach. Żyje i objawia się tajemniczo i wyraźnie, niezrozumiale i zrozumiale, oświeca i oświetla nas. 

Oświeceniem nazywa się dzień dzisiejszy również dlatego, że naśladowcy Chrystusa w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, będąc oświeceni prawdą Chrystusową, w ten dzień, przyjmowali sakrament Chrztu przez który wszyscy weszliśmy na łono Cerkwi i do powszechnej rodziny dzieci Bożych. 

Niech to przypomina nam o tym, że w sakramencie Chrztu każdy z nas został odziany w śnieżnobiałą szatę Boskiej prawdy, czystości i światłości. Chrońmy tę czystość i światłość w sobie, możliwie jak jak lepiej, strzegąc ją przed zbrukaniem, w imię Pańskie. 

Pan nasz Jezus Chrystus, który odkrył nam Tajemnicę swoich zmagań, pokuty, zwycięstwa nad grzechem i śmiercią, który podarował nam oświecenie przez wodne jestestwo, przez sakrament Chrztu, niech będzie zawsze z nami wszystkimi! Amen. 

Źródło:

Mytrropołyt Wołodymyr, W im’ja Otcja i Syna i Swjatoho Ducha. Posłannja, propowidi, promowy i interw’ju, Kyjiw 2005, s. 46 – 48. 

Na zdj.:

metropolita Włodzimierz poświęca Dniepr (19 stycznia 2013 r.). Zdj. za: www.fotolitopys.in.ua 

z języka ukraińskiego tłum.:

Stefan Dmitruk

korekta: 

ks. Mariusz Synak