ap. Paweł

Ap. 308 (Hbr 3, 5–11, 17–19)

Rozdział 3.
Perykopa 308.:
5. I Mojżesz wprawdzie był wierny *w całym Jego domu, zarządzając i przekazując to, co miało być głoszone,
6. ale Chrystus (wierny) był (mając władzę) nad Jego domem jako Syn. Tym domem zaś my jesteśmy, jeśli zachowamy niezłomną ufność i chlubną nadzieję.
7. Dlatego, jak powiada Duch Święty: "Dzisiaj, gdy usłyszycie głos Jego,
8. nie znieczulajcie serc waszych, jak w Rozgoryczeniu w dniu pokusy na pustyni,
9. gdzie prowokowali mnie ojcowie wasi, doświadczając mnie, a poznawali dzieła moje przez czterdzieści lat.
10. Przeto obrzydziłem sobie to pokolenie i rzekłem: Zawsze zwodzi ich serce. Oto oni nie poznali mych dróg.
11. Przeto przysiągłem w gniewie: Na pewno nie wejdą do mego odpoczynku!"
Przestąp [czytając Apostoła] poniedziałku.
Perykopa 309.
12. Uważajcie, bracia, **żeby wśród was nie było jakiegoś zepsutego przez niewiarę serca, które by odeszło od Boga żywego,
13. ale zachęcajcie się co dzień wzajemnie, dopóki trwa owo "dzisiaj", ażeby ktoś z was zawiedziony przez grzech nie stał się nieczuły (na Boga).
14. Jesteśmy bowiem współtowarzyszami Chrystusa, jeśli tylko zachowamy aż do końca niewzruszoną nadzieję, jaką mieliśmy na początku.
15. Skoro powiedziano: "Dzisiaj, gdy usłyszycie głos Jego, nie znieczulajcie serc waszych jak w Rozgoryczeniu", (trzeba by zapytać),
16. którzy to, gdy usłyszeli, doznali rozgoryczenia? Czy nie wszyscy, którzy wyszli z Egiptu pod wodzą Mojżesza?
Koniec soboty. Czytaj [Apostoła] poniedziałku:
17. Kogo zaś "obrzydził sobie przez czterdzieści lat"? Czyż nie tych, co zgrzeszyli, których "zwłoki legły na pustyni"?
18. A komu "przysiągł, że nie wejdą do Jego odpoczynku", jeśli nie tym, którzy okazali się nieposłuszni?
19. Widzimy zatem, że nie mogli (tam) wejść z powodu niewiary. 
Koniec poniedziałku.



_______________________________

Poniedziałek dwudziestego dziewiątego tygodnia: Bracia, Mojżesz był wierny*
W drugą sobotę postu: Bracia, uważajcie**



Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal