>>XLIII dzień Wielkiego Postu

Któż to nie spotykał Pana, gdy triumfalnie, jak król, przybywał do Jerozolimy? Któż nie wzywał "Hosanna Synowi Dawidowemu!"? Lecz przeszły cztery dni, i ci sami ludzie, tym samym językiem, krzyczeli: "ukrzyżuj, ukrzyżuj Go!" Jaka dziwna zmiana! Lecz czemu się tu dziwić? Czyż nie tak samo postępujemy i my, gdy po przyjęciu świętych tajemnic Ciała i Krwi Pańskiej, gdy tylko co wychodzimy z cerkwi – zapominamy o wszystkim: o swojej czci i o miłości Boga, i wracamy ponownie do dogadzania sobie. Na początku trochę, a potem coraz więcej, i być może jest tak, że przed upływem czterech dni, chociaż i nie krzyczymy "ukrzyżuj!", sami krzyżujemy w sobie Chrystusa. I On wszystko to widzi i cierpi! Chwała Twojej wielkiej cierpliwości, Panie!