16. On zaś mu powiedział: *– Pewien człowiek urządził wielką ucztę i zaprosił wielu.

17. I wysłał swego sługę w godzinie uczty, by powiedział zaproszonym: – Przybywajcie, bo już jest gotowe!

18. I zaczęli wszyscy wymawiać się jednakowo! Pierwszy rzekł mu: – Kupiłem kawałek pola i muszę pójść je obejrzeć! Proszę cię, uznaj mnie za usprawiedliwionego.

19. A drugi powiedział: – Kupiłem pięć par wołów i idę je wypróbować! Proszę cię, uznaj mnie za usprawiedliwionego.

20. Jeszcze inny rzekł: – Ożeniłem się, dlatego przyjść nie mogę.

21. Powróciwszy, sługa przekazał to swemu panu. Wtedy pan domu, płonąc gniewem, powiedział swemu słudze: – Wyjdź szybko na ulice i zaułki miejskie i wprowadź tu biedaków, kaleki, ślepych i kulawych.

22. I rzekł sługa: – Panie, stało się, jak nakazałeś, i jeszcze jest miejsce.

23. Powiedział pan do sługi: – Wyjdź na drogi i między opłotki i nakłaniaj do wejścia, aby był zapełniony dom mój.

24. Powiadam wam bowiem: – Nikt z tych zaproszonych nie posmakuje mojej uczty. [Albowiem wielu jest wezwanych, ale mało wybranych.]