ap. Marek
Ew. Mk 45 (10, 17–27)
Rozdział 10.
Perykopa 45.:
17. Gdy *ruszał w dalszą drogę, przybiegł ktoś i padłszy przed Nim na kolana, pytał: – O dobry Nauczycielu, cóż mam czynić, aby odziedziczyć życie wieczne?
18. Jezus zaś mu powiedział: – Czemu zwiesz mnie dobrym? Dobry jest tylko Bóg.
19. Umiesz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij ojca swego i matkę.
20. Odrzekł mu: – Mistrzu! Unikałem tego wszystkiego od młodości!
21. A Jezus, wejrzawszy nań, ukochał go i rzekł mu: – Jednego ci brak: idź, sprzedaj, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem wróć i pójdź za mną.
22. On zaś, słysząc te słowa, zasępił się i odszedł smutny, bo wiele posiadał.
23. Spojrzawszy po swoich uczniach, Jezus rzecze:
Perykopa 46.:
**– O jak trudno bogaczom wejść do Królestwa Bożego!
24. Słowa te wprawiły uczniów w ogromne zdumienie, Jezus zaś powtórzył: – Dzieci, o jak trudno jest wejść do Królestwa Bożego.
25. Łatwiej wielbłądowi przejść przez ucho igielne, aniżeli bogatemu wejść do Królestwa Bożego.
26. Oni zdumiewali się jeszcze bardziej, mówiąc między sobą: – Któż więc może być zbawiony?
27. Jezus zaś, spojrzawszy na nich, mówi: – U ludzi to niemożliwe, lecz nie u Boga, u Boga bowiem wszystko jest możliwe.
Koniec czwartku.
_______________________________
Czwartek trzydziestego pierwszego tygodnia: W tych dniach, gdy Jezus*
Piątek trzydziestego pierwszego tygodnia: Rzecze Pan:*
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).
