ap. Marek
Ew. Mk 61 (13, 24–31)
Rozdział 13.
Perykopa 61.:
24. Ale *w owych dniach, po tym ucisku,
słońce się zaćmi,
księżyc straci swój blask,
25. gwiazdy będą spadać
i zachwieją się moce niebieskie.
26. I wtedy ukaże się Syn Człowieczy, przychodzący na obłokach z wielką mocą i chwałą.
27. I wtedy wyśle aniołów, by sprowadzić wybranych swoich z czterech stron świata, od głębin ziemi aż po szczyty nieba.
28. Będzie podobnie jak z drzewem figowym. Zrozumcie: gdy jego gałęzie puszczą pąki, a potem liście, wiecie, że zbliża się lato.
29. Tak i wy, gdy zobaczycie to wszystko, wiedzcie, że jest już blisko, u drzwi.
30. Zaprawdę, powiadam wam, nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie.
Perykopa 62.:
31. Niebo i ziemia przeminą, ale moje słowa nie przeminą.
Koniec środy.
_______________________________
Środa trzydziestego czwartego tygodnia: Rzecze Pan swoim uczniom:*
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).
