A był tam *sługa królewski, którego syn zaniemógł w Kafarnaum.

47. Ten usłyszawszy, że Jezus przychodzi z Judei do Galilei, przyszedł do Niego i prosił, by poszedł i uleczył jego syna, który był umierający.

48. A Jezus do niego powiedział: – Jeśli nie zobaczycie znaków i cudów, nie uwierzycie.

49. Rzecze doń sługa królewski: – Panie, zejdź, zanim umrze moje dziecko.

50. Mówi mu Jezus: – Idź, syn twój żyje. Uwierzył człowiek Słowu, które mu Jezus powiedział, i poszedł.

51. A kiedy jeszcze szedł, spotkali go słudzy jego, mówiąc: – Syn twój żyje.

52. Dopytywał się u nich o godzinę, kiedy poczuł się lepiej; powiedzieli mu więc: – Wczoraj o godzinie siódmej ustąpiła gorączka.

53. Zrozumiał więc ojciec, że to tej godziny rzekł mu Jezus: – Syn twój żyje. I uwierzył on i dom jego cały.

54. Ten oto drugi znak uczynił Jezus, kiedy przyszedł z Judei do Galilei.