1. W Cezarei *mieszkał setnik kohorty italskiej – Korneliusz.

2. Był to człowiek pobożny, z całym swoim domem żył w bojaźni Bożej, hojnie rozdawał ubogim jałmużnę i nieustannie modlił się do Boga.

3. Około godziny dziewiątej miał widzenie. Ujrzał wtedy anioła Bożego, który wchodząc do niego powiedział: "Korneliuszu!"

4. Ten zaś wpatrując się w niego, ze strachem zapytał: "O co chodzi, panie?". "Modlitwy twoje dotarły przed oblicze Boga, a jałmużny przypomniały Mu o tobie – odpowiedział anioł. –

5. Poślij teraz ludzi do Joppy, niech przyprowadzą Szymona Piotra.

6. Jest on gościem Szymona garbarza, którego dom położony jest nad morzem".

7. Kiedy odszedł anioł, który z nim rozmawiał, zawołał dwóch domowników i pobożnego żołnierza spośród tych, którzy mu podlegali,

8. opowiedział o wszystkim i wysłał ich do Joppy.

9. Następnego dnia, gdy byli w drodze i zbliżali się już do miasta, Piotr wszedł na dach, aby się modlić. Było około godziny szóstej.

10. Odczuwał już głód i chciał coś zjeść, a gdy mu przygotowywano posiłek, wpadł w ekstazę.

11. Zobaczył niebo otwarte i opadający przedmiot, coś w rodzaju wielkiego płótna, które czterema końcami spadało na ziemię.

12. Były na nim wszystkie zwierzęta czworonożne, płazy i ptaki latające w powietrzu.

13. Usłyszał wówczas głos skierowany do niego: "Piotrze, wstań, zabijaj i jedz!"

14. Piotr odpowiedział: "Panie, za nic w świecie, nigdy bowiem nie jadłem czegoś nieczystego i skażonego".

15. I znowu usłyszał głos: "Przestań nazywać skażonym to, co Bóg oczyścił".

16. Powtórzyło się to trzy razy, a przedmiot ów natychmiast został wzięty do nieba.

Koniec poniedziałku.

_______________________________