ap. Jan Teolog
Ew. J 37 (10, 17–28)
Rozdział 10.
Perykopa 37.:
17. Dlatego *Ojciec mnie miłuje, że ja duszę moją oddaję, abym ją na powrót otrzymał.
18. Nikt mi jej nie zabiera, lecz ja sam ją oddaję. I mam władzę, by ją oddać, i mam władzę, by ją na powrót otrzymać: takie przykazanie przyjąłem od Ojca mego.
19. Znowu stał się podział wśród Żydów z powodu tych słów.
20. Wielu z nich mówiło: – Demona ma i bredzi. Po cóż go słuchacie?
21. Inni mówili:– To nie są słowa opętanego przez demona. Czyż demon może ślepym oczy otwierać?
Perykopa:
22. Było wtedy [święto] Odnowienia w Jerozolimie. Była zima.
23. Jezus przechadzał się w świątyni w przedsionku Salomona.
24. Obstąpili Go więc Żydzi i mówili Mu: – Jak długo będziesz dusze nasze szarpał? Jeśli ty jesteś Mesjaszem, powiedz nam otwarcie.
25. Odrzekł im Jezus: – Powiedziałem wam i nie wierzycie. Dzieła, które ja czynię w imię Ojca mego, świadczą o mnie.
26. Wy jednak nie wierzycie, bo nie jesteście z moich owiec.
Perykopa 38.:
27. Moje owce słuchają mego głosu i ja znam je, i idą w ślad za mną.
28. I ja daję im życie wieczne,
Koniec piątku.
_______________________________
Piątek piątego tygodnia: Rzecze Pan do Żydów, którzy przyszli do Niego: dlatego*
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).
