ap. Jan Teolog
Ew. J 38 (10, 27–38)
Rozdział 10.
Perykopa 38.:
27. *Moje owce słuchają mego głosu i ja znam je, i idą w ślad za mną.
28. I ja daję im życie wieczne,
Koniec piątku i konsekracji.
i nie pójdą na wieczne zatracenie, i nikt nie wyrwie ich z ręki mojej.
29. Ojciec mój, który mi to dał, ponad wszystko jest, a nikt nie może wyrwać z ręki Ojca.
30. Ja i Ojciec jedno jesteśmy.
31. Znowu podnieśli Żydzi kamienie, aby Go ukamienować.
32. Odpowiedział im Jezus: – Ukazałem wam wiele dobrych dzieł [pochodzących] od Ojca. Za które z nich kamienujecie mnie?
33. Odpowiedzieli Mu Żydzi: – Nie za dobre dzieło cię kamienujemy, ale za bluźnierstwo i dlatego, że ty, będąc człowiekiem, czynisz z siebie Boga.
34. Odpowiedział im Jezus: – Czyż nie napisano w Prawie waszym: Ja rzekłem: bogami jesteście?
35. Jeśli nazwał bogami tych, dla których Słowo Boże stało się – a Pismo nie może być zniesione –
36. to czemu do tego, którego Ojciec uświęcił i posłał na świat, mówicie: „Bluźnisz”, ponieważ powiedziałem: „Synem Boga jestem”.
37. Jeśli dzieł Ojca mego nie czynię, nie wierzcie mi.
38. Jeśli zaś czynię, a wy mi nie wierzycie, to dziełom uwierzcie, abyście poznali i pojęli, że Ojciec [jest] we mnie, a ja w Ojcu.
Koniec soboty.
39. Znowu próbowali Go pojmać, lecz On wymknął się im z rąk.
40. I znowu odszedł na tamtą stronę Jordanu, na miejsce, gdzie przedtem chrzcił Jan, i tam pozostał.
41. A wielu przychodziło do Niego i mówiło: – Jan wprawdzie żadnego znaku nie uczynił, wszystko jednak, co Jan o Nim powiedział, było prawdą.
42. I wielu tam w Niego uwierzyło.
_______________________________
Sobota piąta: Rzecze Pan do Żydów, którzy przyszli do Niego:*
Tłumaczenie Ewangelii autorstwa arcybiskupa Jeremiasza (Anchimiuka).