14. Ci wreszcie, *którymi Duch Boży kieruje, są synami Boga.

15. Nie otrzymaliście przecież ducha niosącego niewolę, która by znów miała rodzić strach, lecz otrzymaliście Ducha dającego synostwo, dzięki czemu możemy wołać: Abba! Ojcze!

16. Ten właśnie Duch świadczy wobec naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Boga.

17. A jeśli jesteśmy dziećmi, to i spadkobiercami. Jesteśmy spadkobiercami Boga oraz współspadkobiercami z Chrystusem, skoro bowiem razem z Nim cierpimy, razem też z Nim otrzymamy chwałę.

18. Sądzę wreszcie, że cierpienia obecnego czasu są nie do porównania z chwałą jaka ma nas opromienić.

19. Całe bowiem stworzenie z wielką tęsknotą wyczekuje objawienia się synów Boga.

20. Bo całe stworzenie podlega marności - nie z własnej woli, lecz z woli tego, który to sprawił. Ma ono jednak nadzieję,

21. że doczeka się uwolnienia z niewoli powodującej zagładę i otrzyma wolność, która darzy chwałą, jaką cieszą się dzieci Boga.

Koniec soboty.

_______________________________