ap. Paweł
Ap. 242 (Flp 2, 16–23)
Rozdział 2.
Perykopa 242.:
16. że *nie biegałem na próżno i nie na darmo się trudziłem.
17. A jeśli nawet i krew moja ma być dolana do ofiary i świętej posługi około waszej wiary, jestem szczęśliwy i cieszę się razem z wami wszystkimi.
18. Wy także się cieszcie i dzielcie radość ze mną.
19. Mam nadzieję w Panu Jezusie, że wkrótce wyślę do was Tymoteusza, abym dowiedziawszy się, co u was (słychać), mógł być spokojniejszy.
20. Nie mam bowiem poza nim nikogo, kto by się ze mną tak zgadzał, a zarazem tak szczerze troszczył się o was.
21. Bo wszyscy zabiegają o swoje sprawy, a nie o Chrystusa Jezusa.
22. Wiecie, że on już przeszedł próbę, bo jak syn ojcu służył mi w krzewieniu ewangelii.
23. Mam nadzieję, że będę mógł go do was posłać zaraz, jak tylko zorientuję się w moim położeniu.
Koniec wtorku.
_______________________________
We wtorek dwudziestego tygodnia: Bracia,*
Tłumaczenie: Biblia Poznańska
Opracowanie: Piotr Makal
