3. *Gdy Jezus był w Betanii, w domu Szymona Trędowatego, i spoczywał przy stole, przyszła pewna kobieta mająca alabastrowy flakon prawdziwego olejku nardowego wielkiej wartości. Rozbijając flakon, wylała Mu na głowę.

4. Co wywołało zgorszenie niektórych: – Po cóż to marnotrawstwo?

5. Za ten olejek można było dostać dobre trzysta denarów i rozdać żebrakom!

I zwymyślali ją.

6. A Jezus na to: – Dajcie jej spokój! Czemu jej przeszkadzacie? Zrobiła mi dobry uczynek.

7. Biedaków zawsze macie koło siebie i gdy tylko zechcecie, możecie im dobrze czynić – a mnie nie na zawsze macie.

8. Zrobiła, co mogła: zawczasu namaściła moje ciało do grobu.

9. Zaprawdę, powiadam wam: w każdym zakątku ziemi, dokądkolwiek dotrze Dobra Nowina, opowiadać będą także o tym, co ona uczyniła, aby ją upamiętnić.

Koniec piątku.